zondag 4 januari 2009
Anna van den Eijkel: het jaar 1929
Is het morgen, 5 januari 2009, 90 jaar geleden dat ons omaatje Jansje Schaft ter wereld kwam, op 4 november a.s. zal het 100 jaar geleden zijn dat onze andere oma het levenslicht zag: Anna Bavelaar-van den Eijkel. Ik wil hier ingaan op hoe zij het jaar 1929 beleefde. Dat jaar begon niet gelukkig voor haar. Het zal in februari/maart 1929 geweest zijn dat zij de ziekte pleuritis opliep, waarschijnlijk als gevolg van de strenge winter, waarbij temperaturen van -20 C geenszins een uitzondering waren. Anna zal een aantal weken ernstig ziek zijn geweest en zal op advies van de huisarts zeker het bed hebben moeten houden. Bij het ontluiken van de eerste voorjaarsbloemen was ze evenwel nog niet volledig hersteld. Toen de familie Van den Eijkel in het voorjaar van 1929 bezoek kreeg van de bedrijfsleider van de firma Brenninckmeijer, bij welk bedrijf vader Nicolaas gewoon was zijn hoeden te kopen, was Anna gedwongen bij het nemen van een foto voor het huis, de verrichtingen buiten vanuit een stoel voor het raam gade te slaan. Ze zag toen nog erg bleek. Spoedig nadien zal ze evenwel volledig zijn hersteld, waarna ze zich weer volop in haar sociale leven zal hebben gestort. Over hoe Anna de zomer van het jaar 1929 precies heeft beleefd, zijn ons geen nadere gegevens bekend, maar het zal voor zich spreken dat ze zeker af en toe met haar vriendinnen is uitgeweest. Tot die vriendinnen kon zeker Guus Binnendijk worden gerekend, met wie zij zeker aan het begin van de jaren dertig een uitermate goede vriendschap onderhield en met wie zij 's zomers veelal uitstapjes maakte naar onder meer Den Haag en Scheveningen. De beurskrach van oktober 1929 ging aanvankelijk vrij onopgemerkt aan Anna en aan het gezin Van den Eijkel voorbij. Ofschoon de ineenstorting van de beurs heel directe gevolgen had voor de Amerikaanse bank- en beleggingswereld, bleef de Nederlandse economie in eerste instantie buiten schot. Mogelijk zijn er enige niet nader te omschrijven spanningen opgetreden in het najaar van 1929, de grote klap zou voor met name vader Nicolaas van den Eijkel pas enige jaren later komen. Vooralsnog stelde hij alles in het werk om zijn huis en bollenschuur, die overigens voor 100.000 gulden verzekerd was, via goedlopende zaken terug te verdienen.