Mijmeringen over het leven van nu

Het gaat snel. Het jaar is alweer bijna om. 2008 was weer een bewogen jaar. Er is sinds de 21e december 2007, de dag van het overlijden van onze vader, broer en opa Arie van den Bos veel gebeurd. Mensen uit onze directe en indirecte omgeving vielen weg of werden ziek. Dit maakt je bewust van hoe kostbaar het leven is, laat je ook bewuster leven. Op 25 november vier ik mijn 45e verjaardag alweer en ik kan nauwelijks bevatten dat ik over 5 jaar al weer een halve eeuw op deze wereld rondstap. Zo verglijdt de tijd en worden we gaandeweg zelf opgenomen in de maalstroom van de tijd en de geschiedenis. Je ziet het aan alles. De wereld van nu is een totaal andere dan de wereld van pakweg 20-25 jaar geleden. De tijdgeest van nu is nog moeilijk te peilen. Er is wel verharding in de samenleving en mensen snakken naar de tijd van toen het nog zoveel ongecompliceerder toeging. Van toen alles nog zoveel veiliger leek. Crisis na crisis stapelt zich op en vaak weten we niet goed raad met hoe hiermee om te gaan. Blij ben ik wel met de grotere aandacht voor geschiedenis en spiritualiteit in de media. Dat het niet alleen om het hier en nu gaat in het leven, maar dat we ook oog hebben voor het grotere verband waarin we leven. De eeuwigheid, de traditie (2009 is het jaar van de tradities!), het leven van onze voorouders en de generaties die na ons komen. Zo rijgen heden, verleden en toekomst zich aaneen.Dat bewustzijn, in een traditie te staan, maakt het leven zoveel rijker.En dat zou ik een ieder willen meegeven.